بررسی ارتباط سبک های فرزندپروری با مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدائی و نقش میانجی ویژگی های شخصیتی مادران در شهر همدان

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سبک های فرزندپروری با مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدائی و نقش میانجی ویژگی های شخصیتی مادران در شهر همدان انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری را همه دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدائی و مادران آنها تشکیل داد. نمونه گیری در دسترس بود. از جامعه آماری مذکور بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیگ (۲۰۰۷) ۱۰۶ نفر انتخاب که به لحاظ احتیاط این تعداد به ۱۲۰ نفر افزایش یافت. ابزار پژوهش سه پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱)، مسئولیت پذیری اجتماعی براس (۲۰۰۹) و ویژگی های شخصیتی نئو (۱۹۹۲) بود. جهت آزمون فرضیه ها از روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل ۸.۵ استفاده شد. تحلیل نتایج نشان داد به طور کلی مدل از برازش مطلوبی برخوردار بود، مسیر گاما سبک آزادگرا به مسئولیت پذیری و مسیر گاما سبک مستبدانه به مسئولیت پذیری معنادار است. مسبر بتا از روان رنجورخویی به مسئولیت پذیری معنادار است. بی مسئولیتی فرزندان، تبعات بسیار ناگوار در زندگی آینده آنها خواهد داشت بنابراین والدین به این نکته مهم واقف باشند و روش فرزندپروری خود را در جهت روش فرزندپروری اقتدار منطقی سوق دهند.

Keywords:

سبک های فرزندپروری , مسئولیت پذیری اجتماعی , ویژگی های شخصیتی