بررسی ارتباط بین سطح تحصیلات و میزان سابقه کار با حوادث شغلی درمگاپروژه هایساختمانی تهران

یکی از عوامل موثر در رشد اقتصادی و تولید ناخالص ملی هر کشور صنعت ساخت وساز آن کشور می باشد بطوریکه اکثر کشورهای جهان درحوزه ساخت وساز با رشد قابل ملاحظه ای روبه رو هستند. از طرفی طبق آخرین آمار سازمان بین المللی کار سالانه ۳۶۰ میلیون حادثهشغلی اتفاق می افتد که نزدیک به ۴۷ درصد آن مربوط به صنعت ساخت و ساز می باشد . مطالعه حاظر با هدف بررسی ارتباط بین حوادثشغلی با میزان تحصیلات و سطح مهارت در افراد شاغل در پروژه های ساختمانی انجام شد ۱ ] . این مطالعه بصورت توصیفی - تحلیلی وکاربردی برروی ۳۰۰ حادثه ناشی از کار رخ داده در سال مورد مطالعه که اطلاعات آن از طریق پرسشنامه و همکاری با واحد HSE پروژه هایسطح تهران بدست آمده بود انجام شد و نتایج نشان داد بیشترین حادثه برخورد با اجسام و برخورد ابزار دستی و بیشترین آسیب مربوط بهبریدگی و جراحت های سطحی بود و همچنین با افزایش میزان سابقه کار حوادث کاهش یافته. تعدادحوادث رخ داده براساس سطح تحصیلاتبصورت ۵ / ۵۲ درصد برای افراد زیر دیپلم و بی سواد ، ۳۲.۷ درصد برای افراد دیپلم دیپلم و ۷ / ۱۴ درصد برای افراد با تحصیلات دانشگاهی بودکه نشان میدهد با بالارفتن سطح تحصیلات حوادث کاهش یافته است. نتایج مطالعه موید آن است که پایین بودن سابقه کار و تحصیلات با وقوعحادثه رابطه مستقیم دارند و و از همچنین نزدیک به ۶۰ درصد حوادث در حدود ۳۰ درصد مشاغل رخ داده است . در نتیجه میتوان راهکارهایکنترل و کاهش حوادث محیط کار را با توجه به عوامل ذکر شده انجام داد. همچنین ریسک های مربوط به نصب و بهره برداری داربست جایگاههای کار از اهمیت بالایی برخوردار می باشند و لازم است توجه ویژه ای به این دسته فعالیت ها شود . همچنین اجرای اسکلت فلزی، نصب عرشهفولادی و قالب بندی در رتبه های بعدی قرار دارند .

Keywords:

حادثه , آسیب , سطح تحصیلات , میزان سابقه کار