بررسی آثار خیار تبعض صفقه در فقه امامیه، قانون مدنی، با چشم انداز فقه عامه

در اصطلاح فقهی و حقوقی ، خیارات ، از اسباب انحلال قراردادها هستن د و سرنوشت عقد را به دارنده حق فسخ،واگذار می کنند. خیار، حقی است که به دو طرف عقد یا یکی از آنها و گاه به شخص ثالث اختیار فسخ عقد رامی دهد ؛ اجرای این حق عملی حقوقی است که با اراده انجام می شود و چون در زمره ایقاعات است، نیاز بهقصد انشا دارد. طبق ماده ۴۴۳ (ق.م) خیار تبعض صفقه در صورتی قابل اعمال خواهد بود که مشتری از بطلانبخشی از معامله، آگاه نبوده باشد . این تحقیق به روش تحلیلی و توصیفی تهیه شده است و نتایج تحقیق نشانمی دهد که در فقه امامیه، فساد در معامله با ابطال آن در خیار تبعض صفقه، به صورت دارای آثار مشابهیاست ولی در درفقه عامه، دارای آثار متفاوت است. قانون مدنی نیز به تبعیت از فقه امامیه، دارای شرایط و آثارمشابه با آن است ولی به نظر می رسد، که ماهیت و اطلاق خیار تبعض صفقه، با توجه به نوع معامله و تقابلمتعاملین و حتی تاثیر روی شخص ثالث، دارای آثار بسیار متفاوت می باشد.

Keywords:

خیار تبعض صفقه , فساد معامله , ابطال معامله , فقه عامه , فقه امامیه