پتروژنز و تعیین محیط تکتونوماگمایی توده گرانیتوئیدی گراغه (جنوب شرق ایران)

توده گرانیتوئیدی گراغه به سن ائوسن در شمال غرب زاهدان و در شمال غربی ترین بخش از نوار گرانیتوئیدی زاهدان- سراوان واقع شدهاست. این توده از دو مجموعه نفوذی بیوتیت گرانیت و گرانودیوریت تشکیل شده است. هر دو مجموعه سنگی بعد جایگیری آثاری از میلونیت زاییرا نشان میدهند. تعداد کمی دایک با ترکیب میکرودیوریت هر دو مجموعه سنگی را قطع کرده است. بیوتیت گرانیت ها و گرانودیوریت ها دارایبافت گرانولار و از کانی های کوارتز، پتاسیم فلدسپار، پلاژیوکلاز، بیوتیت، هورنبلند، آپاتیت، آلانیت، زیرکن و اکسیدهای آهن- تیتانیوم تشکیل شده اند.توده گرانیتوئیدی گراغه از لحاظ سری ماگمایی ساب آلکالن میباشد و از نظر تکتونیکی در محیط مرتبط با حاشیه فعال قارهای هستند. با استفادهاز داده های ژئوشیمیایی به نظر می رسد که احتمالا منشا بیوتیت گرانیت ها و گرانودیوریت های این توده از ذوب سنگ های آمفی بولیتی حاصل شده اندو همچنین بعضی دیگر از سنگ ها حاصل ذوببخشی متاگریوک ها هستند. نتایج آنالیزها نشان داد که ماگمای والد دایکهای میکرودیوریتی حاصلاختلاط مذاب گوشت های و مذاب حاصل از پوسته زیرین می باشد.

Keywords:

نوار گرانیتوئیدی زاهدان- سراوان , توده گرانیتوئیدی گراغه , میلونیت زایی , حاشیه فعال قاره , آمفیبولیت