تاثیر ارزشیابی کیفی توصیفی بر انگیزش دانش آموزان ابتدایی

در عصر امروز، آموزش و پرورش به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل توسعه و پیشرفت هر جامعه، اهمیت بسیاری یافته است. دراین راستا، مفهوم ارزشیابی به عنوان یکی از ابزارهای اساسی در فرآیند آموزشی برای تعیین و ارزیابی پیشرفت دانش آموزان بهمیان آمده است. یکی از رویکردهای ارزشیابی که در سطوح مختلف آموزشی به کار گرفته میشود، ارزشیابی کیفی توصیفی است.ارزشیابی کیفی توصیفی، به معنای توصیف کیفیت و عملکرد دانشآموز بدون استفاده از اعداد یا امتیازات است. این نوع ارزیابی بهدانش آموزان این امکان را میدهد تا برای بهبود عملکرد خود، به توصیف ها و بازخوردهایی که از سوی معلمان و مربیان دریافتمی کنند، توجه بیشتری داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین ارزشیابی کیفی توصیفی و انگیزش در مقطعابتدایی انجام شده است. روش این پژوهش توصیفی با رویکرد تحلیلی تجربی می باشد؛ که منابع اطلاعاتی آن شامل کتاب، مقاله،وبلاگ و تجربیات شخصی نویسندگان می باشد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که بین ارزشیابی کیفی توصیفی و انگیزشدانش آموزان ابتدایی رابطه ی مستقیم و معناداری وجود دارد. بنا به دلایل و شواهد به دست آمده هر چه نحوهی استفاده ازارزشیابی کیفی توصیفی درست تر و کامل تر باشد انگیزه ی دانش آموزان برای یادگیری، فعالیت در کلاس و مشارکت با سایر دانش-آموزان بیشتر است. به عبارتی ارزشیابی کیفی توصیفی در مقایسه با ارزشیابی سنتی که تمرکز آن بر نمره بود تاثیر شگرفی برانگیزش دانش آموزان ابتدایی دارد.

Keywords:

ارزشیابی , ارزشیابی کیفی توصیفی , انگیزش , دانش آموزان ابتدایی , معلم