پرورش و نهادینه کردن اخلاق و رفتار اسلامی در دانش آموزان

امر تربیت که یکی از زمینه های مهم در مناسبات انسانی است نیز از این قاعده مستثنا نیست. مکاتب تربیتی هیچگاه خود را فارغ ازچارچوبهای بنیادین و اصول نظری معرفی نمی کنند. حتی مکتب هایی چون رفتارگرایی، که بر رفتار تاکید میکنند و اهداف کلیو آرمانی را چندان قابل مطالعه و تحقیق نمی دانند، نیز هرگز ادعایی در شکستن حصر قواعد و اصول کلی حاکم بر رفتار را ندارند؛چرا که پذیرش همین قواعد و اصول کلی سبب امتیاز و تشخیص مکاتب تربیتی و جدایی آنها از یکدیگر میشود. آنچه همه، بر سرآن اتفاق نظر دارند داشتن هدف و روشهای متناسب با آن است. وجود اصول و قواعد کلی آموزش های دینی در مدارس و مناسباتانسانی و مرجعیت آن برای تفسیر رفتارها آنچنان آشکار است که غالبا نیازی به بیان تشریحی آن وجود ندارد. بدیهی است که هیچکنش و واکنش انسانی نمیتواند در خلا و بدون ضابطه ای مشخص آغاز، و بیهدف پایان پذیرد. رفتارهای یکسان زیادی میتوانیافت که خاستگاه واحدی ندارند؛ به منظور متفاوتی انجام می شوند و احتمالا نتایج مختلفی نیز به بار می آورند.

Keywords:

آموزش , اسلام , تعلیم و تربیت , دین , نماز