مطالعه همبستگی بیان ژن های کاهش یافته بین RNA غیر کدکننده طولانی و mRNA در سرطان مری

سرطان مری یکی از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارش است و میزان بروز آن در سال های اخیر روبه افزایش است و ششمین علل مرگ ومیر ناشی از سرطان ، در مردان می باشد. ESCC پیش آگهی بسیار ضعیف و مرگ و میر بالایی دارد. در سطوح مولکولی این گوناگونی در انتخاب راه حل های درمان و پیش آگهی بیماری یک مسئله است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط RNA های غیر کد کننده طولانی و mRNA در بافت تومور و حاشیه ی تومور مبتلایان به سرطان کارسینوم سلولهای سنگفرشی مری بود که با توجه به داده ها ی به دست آمده کاهش بیان در بافت تومور نسبت به بافت حاشیه ی تومور مشاهده شد. برای این تحقیق یک مجموعه داده بیان ژن طبق ریز آرایه از پایگاه عمومی Gene Expression Omnibus NCBI (GEO) یافت شد که از غدد های الحاقی ژن برای گروه داده های بدست آمده در بردارنده ی GSE۵۳۶۲۲ با GPL۱۸۱۰۹ که حد واسط چند آرایه ی قوی RNA برای تبدیل کردن Log۲ ، نرمال سازی و تصحیح پس زمینه که از پیش پردازش شده برای بررسی توسط array qualitymctrics در R تحقق یافتند. طبق آنالیزهایی که بدست آوردیم در سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی مری در مسیرهای سیگنالینگ متفاوت، ژن ها و مسیر ژن هایی که سبب کاهش بیان می شود را مورد بررسی قرار دادیم که هم سو با تحقیقاتی که از قبل صورت گرفته شده است. نتیجه گیری: براساس آنالیزهای بدست آمده مشاهده کردیم که در بافت تومور نسبت به حاشیه تومور را در نظر گرفتن LogFC<۰.۷ -۰.۷< و P-Value<۰.۵ کاهش بیان ارتباط معنا داری بین داده های بدست آمده است.

Keywords:

سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی مری (ESCC) , RNA های غیر کد کننده طولانی (LncRNAs) , mRNA , متاآنالیز