تکاپوی وجوه فضایی در بناهای تاریخی و معماری معاصر ایران و منظرفرهنگی رویدادی، نمونه موردی؛ بناهای پایتخت کشور، تهران

وجوه فضایی متنوع، رابطه ای زمینه ای و عملکردی با کالبد و فضای معماری دارد. در ساختارو اصول معماری هر دوره نوعی برقراری تداوم و وجوه فضایی وجود دارد. این اصول می تواند از آثارمعماری مدرن و سنتی متاثر باشد و به نوعی با پیشرفت فناوری های نوین، وجوه فضایی معماریمعاصر نیز ارتقا یابد. هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی مولفه های وجوه فضایی بناهای تاریخی ومعماری معاصر ایران در برخی از بناهای تاریخی و معاصر شهر تهران و منظر فرهنگی رویدادی آناست. روش تحقیق این پژوهش تاریخی- تفسیری است که نخست، اطلاعات به صورت کتابخانه ایو اسنادی گردآوری شده و سپس با رویکرد تحلیل محتوا صورت می گیرد. چارچوب نظری پژوهشبر این اساس است که تداوم و وجوه فضایی، از عوامل پیوند زمینه و ساختار کالبدی-فضایی برخیبناهای معماری معاصر ایران و شکل گیری منظر فرهنگی رویدادی است. نتایج پژوهش بیانگرآن است که ساماندهی و ارتباط فضای درونی و بیرونی معماری با برخی مولفه های فضایی مانندگشایش فضایی، پیوستگی فضایی و فضای بینابین، باعث نوعی تداوم فضایی است و ارتقا عملکردبین زمینه و ساختار کالبدی-فضایی را در پی دارد. منظر فرهنگی رویدادی با نمایش فرآیند ورویداد ساختار و اجزای بنا و فضای معماری، محتوایی از هویت رویدادی فرهنگی-تاریخی است

Keywords:

وجوه فضایی , بنای تاریخی , معماری معاصر , منظر فرهنگی رویدادی , فضا گرایی