مروری بر پتانسیل هیدروکربن زایی در سازندهای سروک، کژدمی وپابده

سازند سروک یکی از سازند های گروه بنگستان در حوضه رسوبی زاگرس است که به صورت همشیب روی سازند کژدمی قرار گرفتهو از مخازن مهم هیدروکربنی می باشد. سازند کژدمی در زون ساختاری زاگرس در جنوب و جنوب غرب ایران قرار گرفته و به واسطهپتانسیل سنگ منشا بودن مخازن نفت و گاز سازند آسماری در اکثر میدان های نفتی، یکی از مهم ترین سازندهای زاگرس و سنگمنشاهای ایران است. سازند پابده بسیار غنی از مواد آلی می باشد ولی در بسیاری نقاط به بلوغ کافی برای تولید هیدروکربن نرسیدهاست. این مقاله به مرور مقالات و مقایسه میزان پتانسیل هیدروکربن زایی این سازندهای سازند های سروک ،کژدمی و پابده که درمناطقه زاگرس قرار دارند می پردازد. نتایج نشان داد که سازند سروک به نسبت سازند کژدمی و پابده از پتانسیل هیدروکربن زاییبالایی برخوردار می باشد. سازند سروک به دلیل دارا بودن میزان بالای (۲/۲۸ و بخاطر اینکه بین ۲ و ۵ می باشد خیلی خوباست) TOCو همچنین شاخص هیدروژن بالای آن ( ۴۸۲ و بخاطر اینکه ما بین ۳۰۰ و ۶۰۰ mg/gTOC می باشد دارای کروژن نوع IIکه عمده تولید نفت (هم نفت و هم گاز) می باشد) از سازند کژدمی (TOC آن برابر ۱۹ / ۰ و شاخص هیدروژن آن برابر ۱۸۲ ) و ازسازند پابده ( TOC آن برابر ۰.۳۹ و شاخص هیدروژن آن ۱۱۲) بهتر است.

Keywords:

پتانسیل هیدروکربن زایی , سازند سروک , سازند کژدمی , سازند پابده