کاربرد رویکرد کنترل بهینه در بهینه سازی سیستم های موجودی تولیدی در زنجیره تامین

این پژوهش با هدف کاربرد رویکرد کنترل بهینه در بهینه سازی سیستم های موجودی تولیدی در زنجیره تامین انجام شده است. تحقیق از نوع کاربردی است. در این پژوهش، روش پیشنهادی را بر اساس هسته ی متعامد لژاندر به منظورمدل سازی متغیرهای حالت و توابع کنترل توسعه می دهیم. به منظور به دست آوردن پارامترهای وزن دهی برای هسته ی چندجمله ای، از رگرسیون بردار پشتیبان کمترین مربعات در طول فرایند آموزش استفاده می کنیم. روش پیشنهادی پیش بینی دقیق و کنترل موثر سطوح موجودی را فراهم می آورد، که منجر به کاهش هزینه ها و بهینه سازی عملیات زنجیره های تامین می شود. این پژوهش با ارائه تعدادی نمونه آزمایشی که برگرفته از اطلاعات شرکت مورد مطالعه است، اثربخشی رویکرد پیشنهادی را به همراه نمایش نمودار سطح تولید بهینه و سطح بهینه موجودی فروشنده و خریدار مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که شرکت سرنگ سازی می تواند توان تولیدی خود را از طریق بهینه سازی وضعیت فعلی با رویکرد مدل سازی عددی افزایش دهد. همچنین با استفاده از یادگیری ماشین و کنترل بهینه، شرکت می تواند موجودی، هزینه های تولید و نگهداری و جریان تولید را به گونه ای بهبود بخشد که تولید سالانه بهینه و مطلوب باشد. این پژوهش راه حل های مختلفی را برای افزایش اثربخشی فرایندهای تولید ارائه می دهد، که شامل بهبود فرآیندهای عملیاتی، فناوری و تجهیزات، زمان بندی، لجستیک، آموزش کارکنان، کیفیت محصول، تعمیرات و نگهداری، جریان اطلاعات و بازخورد مشتریان می شود. علاوه بر این، این تحقیق می تواند به عنوان مرجعی برای بهبود فرایندهای تولید در صنایع مشابه مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

کنترل بهینه تولید , زنجیره تامین , یادگیری ماشین , بردار پشتیبان کمترین مربعات