ارتباط بین خانواده ناکارآمد و سلامت روان کودکان

خانواده کوچکترین واحد اجتماعی محسوب می شود و نقش تعیین کننده ای در شکل گیری شخصیت و سلامت روان کودک دارد. سلامت روان کودک توسط والدین پرورش داده می شود و رشد سالم کودک به والدین آنها و مراقبانی که نقش والدین را ایفا می کنند بستگی دارد. خانواده ناکارآمد، خانوادهای است با تعارضات درونی یا بیرونی متعدد که بر نیازهای اساسی خانواده تاثیر می گذارد و مشکلات موجود در خانواده نادیده گرفته یا انکار می شود. در خانواده های ناکارآمد، دعوا و بحث، رفتار نادرست، بی توجهی به کودک یا سوء استفاده و تعارض به طور مرتب ظاهر می شود. انواع خانواده ناکارآمد شامل خانواده آشفته، تعارض محور، آزارگر، مرضی، از نظر عاطفی بی توجه و کنترل گر است. شیوه های فرزندپروری نامطلوب ممکن است منجر به اتخاذ نقش های سفت و سخت توسط فرزندان شود که در نهایت منجر به مشکلات سلامت روان در آنها شود. کودکانی که در خانواده ناکارآمد زندگی می کنند دارای عزت نفس پایین، اختلالات شخصیتی و رفتاری، اضطراب و سایر مشکلات هستند. محیط های خانوادگی آسیبزا که شامل اعتیاد، عدم سلامت روان والدین، خشونت خانگی، تروما و آسیب، عدم حضور والدین است به روی سلامت روان کودکان به شدت تاثیر می گذارد. والدین، اعم از مجرد، متاهل یا مطلقه، مسئولیت حفظ سلامت روانی فرزندان خود را بر عهده دارند و باید مشکلات خود را بپذیرند و برای تغییر شرایط خود اقدام کنند و خانواده درمانی در این زمینه بسیار موثر است. این مرور برای نگاهی کلی به خانواده نا کارآمد و تاثیر آن بر سلامت روان کودکان است.

Keywords:

خانواده ناکارآمد , انواع خانواده ناکارآمد , سلامت روان , نقش اعضا , خشونت خانگی