بازشناسی رویکردهای تبلیغات حوزوی (داخلی و بین المللی) در عصر آیت الله بروجردی (۱۳۲۵-۱۳۴۰ش)

در عصر غیبت، یکی از عناصر تاثیرگذار در ساماندهی امور شیعیان، مرجعیت تشیع بوده که بزرگانی از علمای شیعه، زعامت شیعیان را در عصر خود بر عهده گرفتند. یکی از علمای بزرگ در سده اخیر، مرحوم حضرت آیت الله العظمی محمدحسین بروجردی بود که نقش بی بدیلی در این خصوص ایفا نمود. مرجعیت، با استفاده از ابزار مختلفی در جهت ساماندهی امور شیعیان و بسط و گسترش فرهنگ تشیع، اهداف خود را دنبال می کردند که یکی از این ابزار مهم، امر تبلیغ بود. این تحقیق، در تلاش است که به تبیین اقدامات تبلیغی آیت الله العظمی بروجردی بپردازد. رویکرد تبلیغی آیت الله العظمی بروجردی در دهه بیست و سی، در دو عرصه داخلی و بین المللی، قابل بررسی است. آیت الله العظمی بروجردی در عرصه داخلی، با احیای حوزه علمیه قم و نهاد مرجعیت، به اعزام مبلغ به همه مناطق کشور، استقرار علما در سایر شهرها و ایجاد نهاد وکالت در جمع آوری وجوهات، به ساماندهی امور تبلیغی حوزه های علمیه پرداخت. معظم له در عرصه خارجی نیز ضمن پی گیری جدی ایده تقریب مذاهب، جهت اعزام نمایندگان و مبلغان به سایر کشورها، اقدامات موثری انجام داد و این پشتیبانی، در تداوم و پایداری اقلیت شیعی ساکن کشورهای جهان، نقش موثری داشته است. این تحقیق، با روش اسنادی و توصیف تاریخی، به بررسی اقدامات آیت الله العظمی بروجردی و تجزیه و تحلیل آن می پردازد.

Keywords:

طلاب , حوزه علمیه , تبلیغ , آیت الله بروجردی , تبلیغ داخلی , تبلیغ بین الملل