عدالت آموزشی و رابطه آن با احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه

این پژوهش با هدف بررسی رابطه عدالت آموزشی با احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه در بین دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ماکو اجرا شد. روش پژوهش حاضر با توجه به فلسفه پژوهش، کمی، با توجه به هدف از نوع مطالعات کاربردی و به لحاظ شیوه جمع آوری داده و تحلیل آنها توصیفی از نوع مطالعات همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم ناحیه یک شهر ارومیه در مقاطع تحصیلی دهم، یازدهم و دوازدهم در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۵۶۲۳ نفر بودند که از میان آنان ۳۶۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار های پژوهش پرسش نامه عدالت آموزشی گل پرور(۱۳۸۹)، پرسش نامه احساس تعلق به مدرسه بری بتی وات (۲۰۰۴) بودند. روایی پرسش نامه ها توسط اساتید مجرب راهنما مورد تائید قرار گرفت و پایایی پرسش نامه ها به روش ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد که از لحاظ آماری مناسب بودند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده، از نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج یافته ها نشان داد که بین عدالت آموزشی با احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه رابطه وجود دارد. همچنین بین عدالت آموزشی با ابعاد احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه رابطه وجود دارد. لذا از نتایج این مطالعه می توان چنین استنباط کرد که ادراک عدالت دانش آموزان در مدرسه موجب تقویت حس همکاری و احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه می شود. بنابراین، نتیجه گرفته می شود که برای تقویت احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه، توجه به عدالت آموزشی ضروری است.

Keywords:

عدالت , عدالت آموزشی , احساس تعلق به مدرسه , دانش آموزان مقطع متوسطه