بررسی مستندات فقهی – حقوقی حکم رهان (شرط بندی) در فعالیت های ورزشی بویژهتیراندای ، اسب دوانی و شتر دوانی

بیگمان بازی بدون برد و باخت از جمله موضوعات و مباحث مورد ابتلا است که بایستی کند وکاوی عمیق با توجه به جوانبگوناگون می باشد تحقیق درباره برد و باخت در مسابقات از آن رو که بیش از گذشته مورد ابتلای جامعه و حکومت واقع شود واز سوی دیگر پرسش های فقهی فراوان نسبت به آن مطرح است از اهمیت دوچندانی برخوردار می باشد شرط بندی در قالبپیشبینی نتایج مسابقات ورزشی طی چند سال اخیر در ایران به شدت رو به فزونی گذاشته است و آمارهای مراجع سیاسی وقضائی کشور از تبدیل شدن این پدیده به مسئله ای اجتماعی و درخور توجه حکایت دارد با این حال ، در عمل نوعی ناکارآمدی، نابسامانی و تناقض آشکار در موضعگیری نسبت به این پدیده مشاهده می شود لیکن با اینکه اسلام در مساله قمار و برد و باختبسیار سخت گیر است و آن را یکی از گناهان کبیره میشمرد ولی این موضوع را به خاطر فلسفه های روشنی که دارد در سهمورد شتردوانی ، اسب دوانی و تیراندازی استثناء کرده است و نه تنها به مسئله آموزش آنها تشویق شده ، بلکه اجازه مسابقه وشرط بندی و برد و باخت را نیز در آن داده است در روایات فقهی، جواز رهان ( برد و باخت) ، به سه مورد فوق منحصر شدهاست وهب بن وهب ابوالبختری نیز که یکی از راویان عامی و البته معاصر امام صادق (ع) است ، در همین موضوع روایتی نقلکرده این مقاله با رویکردی تحلیلی انتقادی میکوشد تا حکم رهان در خصوص فعالیت های ورزشی فوق را در منابع فقهی ،حقوقی و روایی در سنجه نقد نهد و در تلاش است با کاوش در دیگر مصادق و یافتن بسامد و گونه های حدیثی و تاریخی ، آنرا تحلیل نماید .

Keywords:

حکم , شرط بندی , قمار , مسابقات ورزشی , رهان