ملاحظاتی در خصوص مسائل شکلی و آئینی استرداد متهمان و مجرمان با تکیه بر قانون راجع بهاسترداد مجرمین ایران

علیرغم گذشت بیش از نیم قرن از تصویب قانون راجع باسترداد مجرمین، این قانون هنوز مورد بازبینی جدی قرار نگرفته است، دراین اثر ضمن بررسی تاریخچه استرداد متهمان و محکومان و همینطور مبانی استفاده از این تاسیس حقوق بین الملل کیفری، بهبرخی از رویکردهایی که در این سالها در قانون مذکور ثابت مانده اند اشاره میشود، اصل عدم استرداد اتباع و نحوه جهان شمولی آن،اصل عدم استرداد در جرائم سیاسی و نظامی و همینطور شمول جرائم مطبوعاتی بر این اصل مورد بررسی واقع شده و پس از آن،ملاحظاتی در خصوص ایرادات قانون راجع به استرداد متهمان و محکومان-در غالب اجرا در قوانین فعلی جمهوری اسلامی ایران وبالاخص قانون آئین دادرسی کیفری مورد بررسی قرار می گیرند، ایراداتی در خصوص تعیین محاکم صالح از نوع ذاتی برای استردادمتهمان و محکومان و صلاحیت محاکم اختصاصی جمهوری اسلامی ایران برای بررسی تقاضای استرداد متهمان و محکومان و درآخر، مساله ای شاید نادر، اما بسیار مهم در خصوص نحوه بار شدن احکام شکلی بر اشخاص آپاتریدی که در مظان ایرانی بودنهستند اشاره می گردد.

Keywords:

استرداد مجرمین , استرداد اتباع , استرداد در جرائم سیاسی و نظامی , حقوق جزای بین الملل