درآمدی بر دیدگاه حکیم ابونصر فارابی درخصوص شهر به مثابه موجود زنده (انسان)

حکیم ابونصر فارابی ؛ پایه گذار فلسفه اسلامی ؛ یکی از نوابغ متفکرین مسلمان، در آثار خود از جمله کتاب »آراء اهل مدینه فاضله « به ویژگی های شهر و شهرنشینان اشاره کرده است که یکی از ارزشمندترین آثار حکمای مسلمان درخصوص مباحث مرتبط با حوزه شهر محسوب می شود. وی هدف اصلی خلقت را دستیابی به کمال و سعادت انسان می داند و شهر را وسیله ای جهت رسیدن به سعادت و کمال حقیقی . مدینه فاضله فارابی شهری است که نحوه تفکر، باورها، جهانبینی و به طورکلی آراء، عمل واقدامات اهل شهر است که مطلوبیت شهر را باعث خواهد شد. این مقاله که از نوع بنیادی است و در آن از مطالعات اسنادی بهره برده شده است ، تلاش دارد تا دیدگاه این اندیشمند مسلمان را درخصوص شهر به مثابه موجود زنده (انسان) ، مورد بررسی قرار دهد. فارابی شهر را به انسان تشبیه می کند و اذعان می دارد در مدینه فاضله ، به سان پیکره آدمی ، همگی اعضاء در یک جهت و برای رسیدن به یک هدف می کوشند. فارابی رئیس مدینه را همچون قلب که رئیس بدن برمی شمرد، می داند. نظام سلسله مراتبی ، نحوه همکاری و تعاملات تمامی ساکنین شهر، نقش حاکم شهر و جایگاه وی در شهر، تقسیم وظایف و مسئولیت ها در شهر به مانند ارتباطات و تقسیم وظایف در بدن انسان تشبیه شده است .

Keywords:

شهر , فارابی , موجود زنده , انسان