طراحی بیمارستان کودکان در اصفهان با رویکرد شفابخشی محیط متعامل با طبیعت

در فضاهای درمانی باید به روح و ذهن کاربران علاوه بر نیازهای فیزیکی توجه کرد. کودکان همواره هنگام مراجعه و بستری شدن دچار نوعی ترس و اضطراب می شوند که خود باعث کاهش تاثیر درمان بر روی آنها می شود. در این پژوهش نقش طبیعت در مراکز درمانی به عنوان رهیافتی جهت کاهش تنش و ایجاد محیطی آرامش بخش در افزایش کیفیت زندگی کاربران و بهبود مولفه های مربوط به سلامت موردتوجه قرارگرفته است . این پژوهش باهدف بررسی شاخصه های محیط شفابخش و تاکید بر نقش مثبت طبیعت در ایجاد فضای شاد و آرام و افزایش رضایت بیمار و کاهش طول مدت درمان پرداخته است . پژوهش حاضر به توصیفی -تحلیلی جمع آوری شده است ؛ که در این بررسی از کودکان (۶-۱۰) سال (سرپایی و بستری شده) در تعدادی از بیمارستانهای اصفهان خواسته شد فضای مطلوب درمانی خود را نقاشی کنند. یافته ها حاکی از آن است که وجود طبیعت و ایجاد چشم انداز طبیعی و ارتباط نزدیک با آن از طریق فضاهای باز پیرامونی یا عناصر سبز داخلی و استفاده از مولفه های مناظر شفابخش باعث ایجاد آرامش و شفای بیماری های جسمی و روحی و روانی کودک شده و با ایجاد حواسپرتی مثبت در مرتبه عالی تر از ایجاد بیماری در او جلوگیری می کند.

Keywords:

کودک , بیمارستان , محیط شفابخش , طبیعت