شناخت نقش سیستم های انرژی تجدید پذیر در جهت دستیابی به معماری پایدار

مشکل انرژی امروزه یکی از مشکلات اساسی تمامی کشورهای جهان، به خصوص کشورهای در حال توسعه می باشد. مصرف روزافزون انرژی حاصل از سوخت های فسیلی و به واسطه ی انتشار آلاینده ها و پیامدهای زیست محیطی ناشی از آن و محدودیت منابع فسیلی و غیر قابل تجدید پذیر بودن این منابع و افزایش قیمت تولید آن موجب گردیده است ، با رشد تکنولوژی و مطرح شدن مبحث انرژیهای نو و پاک و کاهش مستمر ذخیره انرژیهای تجدید ناپذیر و همچنین در دسترس بودن منابع مناسب انرژی های پاک (خورشید، آب، باد...) اهمیت موضوع آشنایی با انرژهای تجدیدپذیر و توسعه پایدار با استفاده از انرژی های طبیعی ، به ویژه کاربرد انرژی خورشیدی در ساختمان، با ارائه راهبردهای علمی مناسب و بکارگیری انرژی های نو مخصوصا در بخش ساختمان که ۴۰ درصد از مصرف انرژی را در کشور ما به خود اختصاص داده است . می توان در بهینه سازی مصرف و مهم تر از آن به افزایش کیفیت بهداشت و سالم سازی محیط زیست دست یافت .روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی ، با تکنیک تحلیل محتوا می باشد. با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی سعی شده است ، اصول کاربردی استفاده از فناوری سیستم های انرژی به منظور بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمانها جهت دستیابی به معماری پایدار مطرح و با بیان راهکارها و پیشنهادات به معماران، جهت طراحی مناسب با استفاده از الگوهای معماری پایدار و هماهنگ با اقلیم ، بهره مند گردند.

Keywords:

معماری پایدار , انرژیهای تجدید پذیر , بهینه سازی , توسعه پایدار