نگاهی برمفهوم زمینه گرایی در بافت روستای دلیر

معماری روستایی ریشه در عوامل جغرافیایی ، محیطی ، فرهنگی و اجتماعی هر اقلیم و دیار داشته است و درواقع محصول نهایی شیوه نگرش انسان، نیازهای رفتاری او، وضعیت و شرایط محیطی بوده است . تاثیر هر یک از عوامل ذکر شده بر پیکره بندی کالبد معماری بافت روستا متفاوت بوده ولی نفوذ زمینه و اقلیم به عنوان کلیدی ترین عوامل موثر بر ویژگی های معماری بومی روستاها غیر قابل انکار است . از طرفی ، زمینه و زمینه گرایی در معماری دارای ابعاد گوناگونی بوده و هر معماری به میزانی از ویژگی زمینه گرایی بهره برده است ، بررسی این ویژگی در معماری بومی ، اساس این پژوهش بوده است . روش تحقیق در این پژوهش ، به صورت تحلیلی - توصیفی و جمع آوری مطالب به روش کتابخانه ای و مشاهده میدانی انجام شده است . در فرآیند تحلیل و ارزیابی موضوع پژوهش ، بافت قدیمی و بومی روستای دلیر شهرستان چالوس انتخاب شد تا از طریق تحلیل موقعیت و نحوه شکل گیری روستا، مقیاس و اندازه، شکل وفرم خانه ها، نوع مصالح و اقلیم به عنوان فاکتورهای مهم زمینه گرا، نسبت معماری بومی با زمینه گرایی مشخص شود. نتایج تحلیل نشان می دهند که توجه به ابعادگوناگون زمینه در معماری بومی را می توان به عنوان شاخصه های آشکار در این معماری دانست .

Keywords:

معماری روستایی , زمینه گرایی , معماری بومی , روستای دلیر