تاثیر محیط های آموزشی انعطاف پذیر در جهت افزایش خلاقیت کودکان کم توان ذهنی

در زمان حاضر، با توجه بیشتر به طراحی فضاهای آموزشی، آگاهی گستردهتری از نیازهای شناختی، الگوهای رفتاری، و فرآیند رشد جسمی وروانی کودکان نیاز است. نظریههای آموزش و یادگیری محیط، به خصوص در دوران کودکی، به سمت ترویج خلاقیت سوق یافته است. بنابراین،طراحی محیطهای آموزشی مناسب برای رشد ذهنی، فیزیکی، عاطفی، و اجتماعی کودکان که بسیاری از وقت خود را در آنجا میگذرانند، امریضروری است . خلاقیت به عنوان عاملی کلیدی در توسعه هوش، ارتقاء مهارتهای اجتماعی، و افزایش اعتماد به نفس کودکان با کم توان ذهنیمطرح است . حال آنکه در این مورد نسبت ب کودکان کم توان ذهنی بی توجهی شده است و محیط های آموزشی حداقل اصول اولیه طراحییک فضای مناسب و منعطف را ندارد. خلاقیت در این کودکان باعث بهبود روند زندگی آنان می شود.تحقیقات نشان میدهد که محیطهایآموزشی انعطاف پذیر نه تنها باعث بهبود تواناییهای تحصیلی کودکان کم توان ذهنی می شود، بلکه خلاقیت آنان را نیز تقویت میکنند. اینمحیطها از طریق ارائه فرصتهای گسترده، ایجاد محیطی چند عملکردی و به کارگیری روشهای تدریس نوآورانه، امکان خلق دیدگاهها وراه حلهای خلاقانه را برای کودکان باز میکنند . محیط های انعطاف پذیر سنگینی تک جانبه بودن یک محیط را در شرایط متفاوت رفع می کندو همین امر دست کودک را برای بروز خلاقیت آنان باز می گذارد تا آنان با تکاپو و کاوش خود بتوانند مسائل را آنطور که تصور می کنند پبشببرند.