طراحی مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست بر اساس روانشناسی محیطی

دوران کودکی یکی از مهم ترین مراحل زندگی انسان است .در این مرحله ، رشد و توسعه بدنی ، عقلی و اجتماعی کودک رخ می دهد و اساسی ترین سالهای شخصیت سازی و یادگیری در زندگی انسان است . در این مرحله ، کودکان با کشف و بررسی محیط اطراف، ارتباط با خانواده، بازی ، آموزش و یادگیری و تجربه ی هیجانات مختلف سر و کار دارند. همچنین در این دوران، کودکان شروع به شکل گیری هویت و شخصیت خود می کنند. طراحی خانه به عنوان مهمترین مکانی که زندگی ورشد در آن اتفاق می افتد از اهمیت بسیار برخوردار است وجهت طراحی چنین محیط هایی ابتدا لازم است تا طراحان شناخت صحیحی از نیاز های واقعی وبه خصوص روانی افراد مورد نظر داشته باشند تا بتوانندمحیطی مناسب با ویژگی های رفتاریشان فضاهای مورد نیازشان را برآورده کنند . هدف اصلی از طراحی مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست ، ارائه خدمات شامل محافظت ، آموزش، بهداشت و درمان، روانشناسی و حمایت اجتماعی به کودکان بی سرپرست است . همچنین ، تیم متخصص و متعهدی باید در مرکز نگهداری فعالیت کند تا بهبود و پیشرفت کودکان را به صورت جدی پیگیری کند. شناخت نیازهای کودکان، تدارک منابع مالی و انسانی ، تدوین سیاست ها و رهنمودهای مناسب ، و ارزیابی و بازبینی مداوم عملکرد مرکز از جمله اقداماتی هستند که باید در طراحی مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست مد نظر قرار گیرند. روش تحقیق در نگارش این مقاله ارزیابی به صورت توصیفی و برداشت اطلاعات به روش کتابخانه ای صورت گرفته است . کلیت پژوهش به این صورت است که ابتدا تعاریفی از کودک و سپس موثر بودن محیط در تربیت از بعد روانشناسی را با دیدگاه صاحب نظران بیان کردیم . این تحقیق دارای ماهیت کاربردی نیز هست .بدین اعتبار که هدف اصلی این تحقیق کشف علمی نیست بلکه شناخت ماهیت موضوعات و بررسی امکان کاربرد دانش معماری در آن است .

Keywords:

کودک , خانواده , روانشناسی محیطی , روانشناسی کودک , خلاقیت