بررسی عناصر هویت ساز معماری ایرانی در خانه های سنتی در راستای احیای آن ها در ساخت و ساز کنونی شهر تبریز

هویت در معماری ارتباط عمیقی با تعریف مفهوم هویت در انسان داشته به گونه ای که یک اثر، به عنوان نمادی از شخصیت فرد به شمار می آید. با وجود تناقضات گوناگون در رابطه با کاربرد این مفهوم در حوزه معماری ، اغلب نظریه پردازان تعریف آن را به عنوان معنا یا سطحی از معنا پذیرفته اند. هویت ، واژه ای بسیار ساده در عین حال با مفهوم بسیار پیچیده است . عناصر فرهنگی که از کشور هایی به خصوص کشور های غربی وارد فرهنگ و در پی آن هویت جامعه ایرانی شده، آن را دست خوش تغییرات بزرگی کرده است . از طرفی ، خانه تنها مکانی است که اولین تجربه های بی واسطه با فضا در انزوا و جمع در آن صورت میپذیرد. در کل سکوت دو جنبه اساسی که در وهله اول شامل ادراک نظام فضایی و دیگری اهراز هویت میباشد که این دو جنبه فرم و فضای سازمان یافته شده ایجاد میکند نگرش کمی به مسکن و توجه به رفع کمبود آن در جامعه و از طرفی اهداف سود گرایانه باعث فراموشی بسیاری از اصول هویتی و کاهش کیفیت معماری در خانه های امروز شده است . از این رو شناخت عناصر هویت ساز خانه های سنتی در جهت افزایش کیفیت فضا های معماری مدرن واجد ارزش میباشد.تغییر شکل خانه های نقلی و حیاط قدیمی به آپارتمان های قوطی کبریت امروزی فقط به شکل و ظاهر آن خلاصه نمیشود، بلکه نوعی جهان بینی در پس آن پنهان شده است . در نتیجه ابتدا تعریفی از هویت در معماری ایرانی داده شده و سپس به آشنایی کامل با مولفه های آن که بر گرفته از ارزش های دینی و ملی و فرهنگی و.... در راستای احیای آن ها در ساخت و ساز کنونی شهر تبریز میپردازیم .

Keywords:

معماری ایرانی , هویت معماری ایرانی , خانه های سنتی , معماری مدرن , شهر تبریز