مکان یابی بهینه توسعه فیزیکی شهر مهران با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی

گسترش بی برنامه شهرها با افزایش جمعیت و رشد روزافزون شهرنشینی منجر به کمبود زمین تغییر اراضی مجاور به ساخت و سازهای شهری و ایجاد زاغه هایی در نواحی پرشیب شده است. استفاده غیر اصولی و بدون برنامه از زمین و تغییر کاربریها بدون توجه به ظرفیتهای محیطی موجب از بین رفتن تعادل و توازن محیطزیست شهرها گردیده است و توسعه پایدار شهری را دچار چالش نموده است. لذا استفاده مناسب از توانهای محیطی پیرامون شهر باعث افزایش کارایی اقتصادی و کاهش آسیب پذیری به منابع موجود میشود. این مطالعه جهت مدیریت و برنامه ریزی رشد شهر و کاهش اثرات نامطلوب اقتصادی و زیست محیطی به مکانیابی جهت های بهینه توسعه فیزیکی شهر مهران پرداخته است. این مطالعه، ضمن بررسی و تحلیل تنگناهای محیطی و انسانی در جهت رشد فیزیکی شهر مهران با استفاده از روش AHP و GIS در صدد یافتن پهنه های بهینه به منظور توسعه فیزیکی آتی شهر مهران است. در این پژوهش سه معیار به عنوان معیارهای احسنی در نظر گرفته شده است که هر کدام از این معیارها دارای زیر معیارهای نیز میباشند. سپس معیارها و زیر معیارهای پژوهش با استفاده از روش محاسباتی AHP توسط کارشناسان خبره امتیازدهی شده و کورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته سپس وزن معیارهای حاصل بدست آمده از مدل AHP در لایه های موثر در توسعه فیزیکی شهر اعمال شده و در نهایت با تلفیق لایه ها در محیط GIS نقشه جهات بهینه توسعه فیزیکی شهر مهران استخراج گردیده شده است. سپس در محیط ArcGIS در پنج کلاس از کاملا مناسب تا کاملا نامناسب نقشه نهایی طبقه بندی گردیده شده است. به طوری که جنوب شرق جنوب شمال شرق و غرب جنوب شرق و جنوب شهر مکانهای کاملا مناسب برای توسعه فیزیکی شهر می باشد.