بررسی کاربرد رویکرد سالتوژنز در برنامه ریزی فضاهای عمومی شهرهای جدید

شهرهای جدید به عنوان پاسخ گوی نیازهای جمعیتی و توسعه شهری در دوره معاصر شکل گرفته اند. لزوم توجه به برنامه ریزه فضاهای عمومی آنها بیش از پیش احساس میشود. فضاهای عمومی شهرهای جدید در ایران از نظر رویکرد سالتوژنز میتوانند منابع سلامت را در شهروندان تقویت کنند. رویکرد سالتوژنز یک الگوی نظری در زمینه ی سلامت است که بر اساس این فرض استوار است که افراد با داشتن منابع سلامت مثل احساس همبستگی، درک پذیری و مدیریت پذیری میتوانند به چالشهای زندگی به صورت مثبت پاسخ داده و سلامت خود را حفظ کنند. این تحقیق با هدف ارزیابی و بررسی رویکرد سالتوژنز در برنامه ریزی فضاهای عمومی شهرهای جدید انجام شده است. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه متخصصین جمع آوری شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و پیمایشی با استفاده از نرم افزار SPSS و نرم افزار ۸۰۸۰ LISREL انجام شده است. حجم نمونه پرسشنامه در بین متخصصان ۳۰ نمونه انتخاب و پرسشنامه بین آنها توزیع شد. در این پژوهش شاخص فضاهای عمومی عملکردی زیست محیطی اجتماعی کالبدی به عنوان متغیر مستقل و شاخص رویکرد سالتوژنز به عنوان متغیر وابسته مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که بین مولفه های رویکرد سالتوریز و مولفه های فضاهای عمومی در شهرهای جدید تا ۹۹ درصد رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد. در پایان با استفاده از آزمون رگرسیون مشخص شد که شاخص های تحقیق ۵۴ درصد از واریاسی رویکرد سالتوژنز و سلامت شهروندان را پیش بینی می کند.

Keywords:

رویکرد سالتوژنز سلامت شهری برنامه ریزی شهری فضاهای عمومی , شهرهای جدید.