نقش حقوق شهروندی در توسعه پایدار شهرها

زندگی اجتماعی مستلزم روابطی بین مردم است و اگر این روابط تحت نظم و قاعده نباشد زور و اجحاف بر روابط مردم حاکم شده و موجب ایجاد هرج و مرج خواهد شد. قواعدی لازم است تا روابط بین افراد را به نحوه صحیح تنظیم کنند. مطالعه شهر به عنوان یکی از پیچیده ترین دستاوردهای انسان متمدن نیازمند استمداد از علوم مختلف است. حقوق شهری به عنوان یکی از مهمترین دانشهای مورد نیاز که مقررات حاکم بر شهر و ارتباط بین شهروندان، حکمرانان شهری و دولت را مورد بررسی قرار میدهد هر چند در محاق فراموشی قرار دارد لیکن برای بررسی تحلیل و چاره جویی شهرهای نابسامان کشور بایستی جایگاه شایسته خود را بازیابد توسعه ی پایدار شهری که در معنای عام خود رشد و گسترشی همه جانبه و بدون تعارض و تناقض معنا میشود با دو هدف عمده (۱) ارتقای کیفیت زندگی با لحاظ ظرفیت محیط زیست و (۲) پاسخگویی به نیازهای نسل حاضر بدون محدودیت برای آیندگان تعریف می شود. اگرچه توسعه پایدار در ابتدا با بحث های محیط زیست آغاز شد اما از این حیطه پای فراتر گذاشت و در حوزه های فرهنگی اجتماعی اقتصادی و حقوقی به صورت جدی بیان گردید. در واقع مفهوم توسعه پایدار محدوده مشترک حوزه های ذکر شده است. توسعه پایدار در سطوح مختلفی قابل بحث است و در مقیاسهای متفاوتی از بافتها و محلات گرفته تا توسعه پایدار کلان شهرها و توسعه پایدار جهانی بیان میشود. توجه به این نکته که اصول پایداری معیارهای خشک و غیر قابل تغییر نیستند. در جهت نیل به آرمانهای پایداری از اهمیت بالایی برخوردار است. پرواضح است که حقوق شهروندی در توسعه پایدار ابعاد مختلف شهرها موثر میباشد که در مقاله حاضر مورد مطالعه قرار می گیرد.

Keywords:

توسعه پایدار معماری حقوق شهروندی , شهر