پاسخ به شبهه عدم تاثیر تبرک به مکان های مقدس در استجابت دعا از منظر ابوحیان اندلسی ( اشعری) با محوریت آیه 38 آل عمران

درهای رحمت الهی، همواره به سوی بندگانی که صادقانه و مخلصانه خدا را می خوانند، باز است و بنده از طریق دعاکردن می تواند از خداوند نیازهای خود را درخواست نماید، اما آن چه که حائز اهمیت است، اصل استجابت دعا است و برای اینکه مقصود حاصل شود، باید آداب و اصولی که برای دعاکردن در قرآن و روایات واردشده است، رعایت گردد تا با رعایت آن ها، استجابت نیز فراهم شود و از جمله آن آداب و اصول، تاثیر زمان و مکان در استجابت دعا است که از موارد اختلافی فرق اسلامی بوده، به طوری که برخی از آن ها از جمله وهابیت اعتقادی به تاثیر این شرایط در استجابت دعا ندارند. گذشته از روایات شیعه در این زمینه، چنان چه در خود قرآن جستجو شود، آیه 38 سوره آل عمران: « هنالک دعا زکریا ربه قال رب هب لی من لدنک ذریه طیبه انک سمیع الدعاء» یکی از بهترین نمونه ها برای اثبات تاثیر مکان در استجابت دعا است. بنابراین در این نوشتار که مبتنی بر روش تحلیلی – توصیفی است، سعی شده با توجه به این آیه و تفسیر ابوحیان از آن، تاثیر مکان در استجابت دعا بررسی شود. با این وجود آیات دیگری نظیر آیه 21سوره کهف و آیه 125 سوره بقره به مکان دعا و تبرک جستن به مکان اشاره دارد که به آن اشاره شده است.

Keywords:

تاثیر مکان و زمان , استجابت دعا , ابوحیان اندلسی , آیه 38 سوره آل عمران , الفاظ هنالک و محراب در قرآن کریم.