چالش ها و فرصت های اجرای ماده ۱۲ قانون کاهش حبس تعزیری در پرتو عدالت ترمیمی

مجازات حبس، با وجود آثار زیانبار بر فرد، خانواده و جامعه، همچنان در قوانین جزایی ایران، به ویژه قانون تعزیرات، به عنوان مجازات اصلی اکثر جرائم با حبس های طولانی مدت استفاده می شود. این امر، به علت عدم تناسب جرم و مجازات و افزایش جمعیت زندانیان، منجر به تصویب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری در سال ۱۳۹۹ شد. هدف اصلی این قانون، کاهش جمعیت زندانیان و مدیریت بهتر زندان ها از طریق کاهش مجازات حبس تعزیری و استفاده از مجازات های جایگزین حبس است. با این حال، این قانون با چالش هایی مانند عدم تناسب میان جرم و مجازات کاهش یافته، عدم داده پژوهی دقیق در حوزه جرم شناختی، و عدم پژوهش های آماری دقیق در خصوص کاهش هزینه های زندان مواجه است. همچنین، عنوان قانون نیز موجب تورم در قوانین شده و در برخی مواد، شاهد افزایش مجازات هستیم. در نهایت، برای نیل به اهداف متعالی این قانون، باید روند صحیح و مبتنی بر داده های علمی طی شود و از اقداماتی که در کوتاه مدت نتایج سطحی حاصل می کنند اما در بلند مدت از هدف اصلی که همان حبس زدایی است فاصله می گیرند، پرهیز شود.

Keywords:

قانون کاهش حبس تعزیری , عدالت ترمیمی , زندان زدایی