پیش بینی الگوهای سالم زیستی خود تجزیه ناپذیر در بیماران مبتلابه دیابت نوع دو بر اساس سبک های تنظیم شناختی هیجان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی الگوهای سالم زیستی خود تجزیه ناپذیر در بیماران مبتلابه دیابت نوع دو بر اساس سبک های تنظیم شناختی هیجان انجام شده است. نوع پژوهش به لحاظ روش توصیفی از نوع همبستگی بوده و به لحاظ هدف بنیادی میباشد.جامعه آماری این تحقیق را کلیه بیماران مبتلابه دیابت نوع دو مراکز بهداشت شهر ارومیه در شش ماه اول ۱۴۰۲ تشکیل دادند. لذا تعداد ۲۵۰ نفر به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های پرسشنامه سالم زیستی خودتجزیه ناپذیر ( میرز، سوئینی و ویتمر، ۱۹۹۶ )، پرسشنامه سبک های تنظیم هیجان شناختی گروس( ۲۰۰۲) استفاده گردید.روشهای آماری مورد استفاده در این بررسی به دو صورت آمار توصیفی و استنباطی بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در سطحتوصیفی از آمارههای میانگین، انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون از نرم افزار ۲۱ -SPSS استفاده شد. نتایج تحقیق ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین الگوهای سالم زیستی خود تجزیه ناپذیر در بیماران مبتلابه دیابتنوع دو با سبک های تنظیم شناختی هیجان رابطه معنادار وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیونی نیز نشان داد که در تبیین الگوهایسالم زیستی خود تجزیه ناپذیر از روی متغیرهای پیش بین، مجموع متغیرهای پیش بین ۳۰/۰ =۲R از واریانس متغیر ملاک را تبیین و پیش بینی می کنند و لذا می توان نتیجه گرفت که سبک های تنظیم شناختی هیجان در الگوهای سالم زیستی خودتجزیه ناپذیر بیماران دیابتی نوع دو نقش دارند .