رابطه ی میان مزاج و اعتیاد به قمار (مطالعه ی موردی شهر تهران)

هدف پژوهش حاضر، انجام مطالعه ای میدانی جهت بررسی مزاج افراد قمارباز در شهر تهران است . برای این منظور، در سال ۱۳۹۹ پرسشنامه ی ۳۹سوالی لیکرتی تعیین مزاج دکتر مرتضی مجاهدی در دامنه ی سنی ۲۰ تا ۶۰ سال میان ۵۰ نفر از معتادان به قمار و ۵۰نفر از غیرقماربازان ساکن در شهر تهران توزیع شد که به موجب آن، مزاج قماربازان و جمعیت عادی در نه گروه مزاجی تعریف و به منظور تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی شامل آمارههای فراوانی ، میانگین ، انحراف معیار، ضرایب چولگی و کشیدگی استفاده شد. سپس ، در بخش آمار استنباطی ، با کمک آزمونهای t گروههای مستقل و کای - دو پیرسون میانگین متغیرهای تحقیق در بین افراد قمارباز و غیرقمارباز مشخص شد. تحلیل نهایی نیز با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری ۲۶SPSS در سطح معناداری ۰۵/ ۰ انجام شده است . با توجه به نتایج این پژوهش ، به نظر می رسد که بین مزاج افراد و گرایش به قماربازی ارتباط معنادار وجود دارد و بر اساس ویژگی های مزاجی افراد، گرم مزاجها تمایل بیشتری به انجام قمار اعم از سنتی و مدرن دارند.

Keywords:

مزاج شناسی , قماربازی آسیب شناختی , اختلال شخصیتی , نظریه ی اخلاط اربعه , اعتیاد.