اثر بخشی آموزش شناختی - رفتاری بر تنظیم هیجان و افکار وسواسی در بهبود یافتگان مبتلا به کوید۱۹

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش شناختی _ رفتاری بر تنظیم هیجان و افکار وسواسی در بهبود یافتگان مبتلا به کوید۱۹ بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی است و با طرح پیش آزمون - و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بهبود یافتگان دارای افکار وسواسی مبتلا به کوید ۱۹ در شهر تهران و نمونه شامل ۳۰ نفر ۱۵) نفرگروه آزمایش و ۱۵ نفر کنترل) از جامعه مورد بررسی بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش وارد شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات و روش مداخله در این پژوهش شامل دو پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی ، کرایج و باورهای وسواسی OBQ-۴۴ بود و یک برنامه مداخله ای آموزش شناختی - رفتاری بر اساس پکیج آموزشی برگرفته از پروتکل درمان شناختی -رفتاری ((CBT طی ۹ جلسه ۹۰ دقیقه ای بود. فرضیه های تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی نتایج نشان داد با توجه به سطح معنی داری آزمون تحلیل کواریانس ( pv) <۰.۰۱ بین میزان افکار وسواسی بهبود یافتگان مبتلا به کوید ۱۹ در گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری با اطمینان ۹۵ درصد وجود دارد و با توجه به نتایج مقایسه میانگین صفات در گروه آزمایش و در مرحله پیش آزمون و پس آزمون مشخص گردید که آموزش شناختی _ رفتاری باعث کاهش افکار وسواسی در این افراد گردیده اما این آموزش بروی تنظیم شناختی هیجان آنها تاثیر معنی داری نداشت . لذا از آموزش شناختی _ رفتاری می توان به عنوان یک مداخله موثر در کاهش افکار وسواسی در بهبود یافتگان مبتلا به کوید ۱۹ استفاده کرد.

Keywords:

تنظیم هیجان , افکار وسواسی , کرونا (کوید (۱۹