استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیائی (GIS) و اطلاعات مکانی (G-NAF) در مدیریت بحران طبیعی

رشد روزافزون بحران های طبیعی و غیرطبیعی در جوامع که ناشی از مسایل جوی و زیست محیطی یا چالش های سیاسی و بحران های مالی دولت ها می باشد از یکطرف و توسعه و بکارگیری فناوری اطلاعات و داده های مکانی از طرفی دیگر رویکرد جدیدی را در مبحث مدیریت بحران ایجاد کرده و تاثیر شگرفی در این حوزه گذاشته است . زمانیکه بحرانی اتفاق می افتد، نیاز به بانک کامل اطلاعاتی مکان مرجع و آدرس های مختص هر مکان می باشد که می تواند بخش عظیمی از موانع موجود در این مسیر را از بین ببرد. یکی از معضلات کشور ما در زمان بحران، نبود اطلاعات اماکن خسارت دیده، آدرس و نشانی آنها می باشد که سبب کندی روند امدادرسانی و در برخی موارد موجب خسارات جبران ناپذیری میگردد. آدرس هایی که دارای طول و عرض جغرافیائی می باشند، بواسطه نمایش تحلیل مکانی داده ها از طریق اتصال یک نقشه دارای طول و عرض جغرافیائی دقیق امکانات بهتری را برای تصمیم گیری های آگاهانه تر توسط مدیران فراهم میکنند. با این رویکرد طرح ملی G-NAF در سال ۱۳۹۳ در کشور ما به تصویب رسید و به عنوان یکی از پروژه های اولویت دار اقتصاد مقاومتی وزارت ارتباطات و فناوری در دو بخش نشانی استاندارد و سیستم یکپارچه سازی املاک کشور در دستور کار قرار گرفت که با دستور رئیس جمهور وقت این طرح به شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران واگذار شد. NAF G-به سازمانهای دولتی از جمله دستگاههای خدمات رسان و ستاد مدیریت بحران این امکان را میدهد تا تجزیه و تحلیل دقیق تری از وضعیت اجتماعی ، اقتصادی و جمعیتی داشته باشند. با ایجاد یک پایگاه اطلاعات مکانی و ثبت موقعیت جغرافیائی و آدرس های زمین مرجع کلیه اماکن میتواند در برنامه ریزی های کلان، خصوصا پیشگیری از بحران یا حین و بعد بحران نقش مفید و اثرگذاری را ایفا کند. در این مقاله به نقش پایگاه داده مکانی GNAF در مدیریت بحران می پردازیم .

Keywords:

اطلاعات مکانی , مدیریت بحران , GNAF , شرکت پست , آدرس استاندارد