همسنجی اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان وجودی بر بهزیستی روانشناختی و امیدواری زنان سرپرست خانوار شهرستان رشت

زنان سرپرست خانوار با دشواری ها و چالش های روانی و اجتماعی برای دست یابی به بهزیستی روانشناختی مواجه هستند، ازاین رو هدف پژوهش حاضر هم سنجی اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان وجودی بر بهزیستی روانشناختی و امیدواری زنان سرپرست خانوار شهرستان رشت می باشد. وش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار شهر رشت و حجم نمونه شامل ۶۰ نفر که در دو گروه آزمایش(۲۰ نفر در گروه تحت درمان وجودی، و ۲۰ نفر گروه تحت درمان شناختی رفتاری) و یک گروه گواه (۲۰ نفر) به طور تصادفی قرار داده شدند. سپس به هر یک از دو گروه آزمایش ۸ جلسه گروهی ۹۰ دقیقه ای درمان شناختی رفتاری و درمان وجودی ارائه شد. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی کارول ریف(۱۹۸۹) و پرسشنامه امیدواری اشنایدر و همکاران (۲۰۰۲) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، در متغیرهای بهزیستی روان شناختی و امیدواری، اثر اصلی زمان به لحاظ آماری معنادار و بدین معنی است که بین سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در متغیرهای بهزیستی روان شناختی و امیدواری زنان سرپرست خانوار در دو گروه آزمایش(درمان شناختی رفتاری و درمان وجودی) تفاوت معناداری وجود داشته که نشان دهنده تاثیر معنادار هر دو روش درمانی بر متغیرهای وابسته پژوهش بود. انتیجه گیری: هر دو روش درمانی به یک میزان توانسته اند بر افزایش بهزیستی روان شناختی و امیدواری زنان سرپرست خانوار تاثیرگذار باشند.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , درمان وجودی , بهزیستی روانشناختی , امیدواری , زنان سرپرست خانوار