پیش بینی خود تنظیمی تحصیلی بر اساس خوش بینی تحصیلی و ذهن آگاهی با نقش میانجی امید به آینده در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر گرمسار

هدف این پژوهش، پیش بینی خود تنظیمی تحصیلی بر اساس خوش بینی تحصیلی و ذهن آگاهی با نقش میانجی امید به آینده در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر گرمسار بود. بر همین اساس، پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت در زمره پژوهش-های توصیفی-همبستگی قرار داشت. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان گرمسار تشکیل داده بودند که از طریق فرمول گرین ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه به روش نمونه گیری در دسترس توزیع شد. برای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های استاندارد امید به آینده میلر (۱۹۸۸)، خوش بینی تحصیلی اسچنن- موران و همکاران (۲۰۱۳)، خودتنظیمی تحصیلی سواری و عرب زاده(۱۳۹۲) و ذهن آگاهی فرایبورگ (۲۰۰۱) استفاده گردید. پایایی پرسشنامه ها به کمک ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن از طریق روایی محتوا تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ تحلیل شدند. با توجه به تجزیه و تحلیل داده ها نشان داده شد. خود تنظیمی تحصیلی بر اساس خوش بینی تحصیلی و ذهن آگاهی قابل پیش بینی است. همچنین نقش میانجی امید به آینده در تاثیر خوش بینی تحصیلی و ذهن آگاهی در خودتنظیمی تحصیلی تایید گردید.

Keywords:

خود تنظیمی تحصیلی , خوش بینی تحصیلی , ذهن آگاهی , امید به آینده