بهبود تخصیص انرژی دریک سیستم ترکیبی مبتنی بر نیروگاه تلمبه ای-ذخیره ای با استفاده از شبکه عصبی هایبریدی

دستیابی به سطح پایدار تولید و مصرف انرژی یکی از چالشهای اساسی در صنعت برق ایران و جهان است. برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، طرحهای تشویقی متعددی برای استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر (RES) داده شده است. بااستفاده از RES به عنوان ژنراتورهای توزیع شده، ریزشبکه ها (MG) قابل اطمینان تر، پایدارتر و مقرون به صرفه تر میشوند. با این حال، ماهیت متناوب بالای منابع انرژی و حضور غیرقابل پیشبینی PEV در MG چالشهای تکنولوژیکی جدیدی را برای سیستم مدیریت انرژی شبکه ارائه میکند. این مقاله با معرفی یک مکانیسم ترکیبی که تطابق کارآمد تقاضا و عرضه انرژی را در ریزشبکه ها تسهیل میکند ، به افزایش کارایی انرژی کمک میکند. در این مقاله نیروگاه فتوولتائیک، میکروتوربین گازی و ایستگاه تلمبه ذخیرهای به عنوان منابع تولید و منبع ذخیره نیرو در نظر گرفته شد. همچنین روند افزیش و ضریب مصرف در طی فصول مختلف و سالهای بعدی با کمک الگوریتم ترکیبی (عصبی-ژنتیک) پیشبینی شد. در روش پیشنهادی هدف اصلی موازنه بین تولیدکنندگان انرژی برای تامین تقاضای پیک بار است. این سیستم به گونه ای طراحی شده است که تا حد امکان کمترین میزان آلایندگی و هزینه را داشته باشد و همچنین تقاضای تامین بارهای خانگی، صنعتی را نیز رفع کند. با توجه به اینکه سیستم پیشنهادی یک سیستم منفصل از شبکه قدرت در نظر گرفته شده، بخشی از تامین تقاضای پیک بار، با کمک برنامه های پاسخگویی اجرا شده است. در این راستا به بررسی اثر برنامه های پاسخگویی بار زمان محور مانند : برنامه های زمان استفاده((TOU، برنامه قیمت زمان واقعی (RTP۱) و برنامه پیک بحرانی (CPP۲)پرداخته شد. این برنامهها در قالب دو سناریو -۱)بدون قیمت گذاری، -۲با قیمتگذاری) مشخص شد. طبق نتایج مشخص شد که اجرای هر یک از این برنامه ها تاثیر قابل ملاحظه ای در تغییر منحنی مصرف منحنی تولید و به طور کلی هزینه های نهایی بهره برداری داشته است. ولی برنامه CPP برای کاهش مصرف پیک موفق تر بوده است.

Keywords:

استراتژی ترکیبی کنترلی , عرضه و تقاضای انرژی , تخصیص بهینه