ارتباط تاب آوری بر تنش اخلاقی و استرس درک شده در زنان پرستار در شرایط شیوع بیماری کووید ۱۹

مقدمه : زنان پرستارشاغل در بخش های بالینی باتوجه به ماهیت شغلی در معرض ابتلا به بیماری کووید ۱۹ و همینطور تشدید استرس های ناشی از این شرایط می باشند. تاب آوری با کاهش اثرات استرس، می تواند فرآیند انطباق را در افراد تسهیل کند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط تاب آوری بر تنش اخلاقی و استرس درک شده درزنان پرستار بالینی در شرایط شیوع بیماری کووید ۱۹ انجام پذیرفت .روش کار: این پژوهش کاربردی به صورت توصیفی تحلیلی مقطعی در سال ۱۳۹۹ روی ۲۱۶ نفر از زنان پرستار در شاهرود انجام شد. ابزار جمع آوری دادهها شامل پرسشنامه دموگرافیگ ، پرسشنامه تنش اخلاقی کورلی ، کانردیویدسون (CD-RISC) و پرسشنامه استرس درک شده کوهن بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون) استفاده شد.نتایج : یافته های این پژوهش نشان داد تاب آوری با شدت و فراوانی تنش اخلاقی همبستگی منفی معناداری وجود داشت . همچنین همبستگی منفی معنادار بین استرس درک شده با تابآوری مشاهده شد. همچنین تاب آوری پرستاران با متغیرهای سن و سابقه کار همبستگی مثبت معنادار بود اما بین تاب آوری با متغیر ساعت کار ماهیانه ارتباط معنادار نبود.نتیجه گیری : با توجه به ارتباط معنادار بین تابآوری با تنش اخلاقی و استرس درک شده در مطالعه حاضر به مسئولین امر پیشنهاد می شود راهکارهایی همچون تدوین دورههای آموزشی جهت مدیریت استرس و افزایش تابآوری در زنان پرستار بالینی انجام گیرد.

Keywords:

تاب آوری , استرس درک شده , تنش اخلاقی , پرستار , کرونا , زنان , کووید -۱۹