رابطه بین احساس پیوستگی با شادکامی دانش آموزان متوسطه دوم ناحیه ۱ شهر خرم آباد

هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین رابطه بین احساس پیوستگی با شادکامی بود. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه دوم ناحیه یک شهر خرم آباد به تعداد ۱۰۸۵ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲بود که تعداد ۲۸۳ نفر با استفاده از جدول مورگان به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه های شادکامی آکسفورد و احساس پیوستگی آنتونوسکی بود که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفت. در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین ابعاد احساس پیوستگی با شادکامی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که احساس پیوستگی، شادکامی را به صورت مثبت پیش بینی می کند و از بین ابعاد احساس پیوستگی، بعدهای قابل درک بودن و کنترل پذیری به صورت مثبت قوی ترین پیش بینی کننده شادکامی می باشند.

Keywords:

احساس پیوستگی , شادکامی , دانش آموزان , متوسطه دوم