صلاحیت فراسرزمینی اجرایی و سرمایه گذاری بین المللی از منظر حقوق بین الملل اقتصادی

صلاحیت یکی از عناصر ذاتی حاکمیت بر سرزمین است. توسعه منافع دولت ها به ورای مرزهای سرزمینی منجر به پذیرش معیارهایی برای اعمال صلاحیت به طور فراسرزمینی شده است. در جلوه های نوین از صلاحیت مانند صلاحیت جهانی در مورد این عناصر اختلاف نظر وجود دارد. برخی موضوعات حقوق بین الملل بیش از سایرین مستعد مبانی نوین صلاحیت است. حقوق بین الملل اقتصادی یکی از این شاخه هاست. ظهور صلاحیت اجرایی فراسرزمینی از این جمله است. مشروعیت اعمال این صلاحیت منوط به رعایت شرایط و اصولی در حقوق بین الملل عمومی است. بررسی موضوع صلاحیت دولت از منظر حقوق بین الملل سرمایه گذاری نشان داد که اولا اصول ناظر بر صلاحیت در موضوع سرمایه گذاری بین المللی امروزه از رهگذر رویه بین المللی دولت های خاصی نظیر ایالات متحد امریکا، کانادا و دولت های اروپایی شکل گرفته است و دولت های در حال توسعه که هدف اینگونه صلاحیت ها هستند کمتر اقدام به واکنش صریح و متحدالشکل کرده اند. ثانیا مشخص شد که حقوق بین الملل اقتصادی این قابلیت را دارد تا در داخلی ترین امور یک دولت رخنه کند و با اصول موجود، مشروعیت اقدامات حاکمیتی آن دولت در عرصه صلاحیت را مشخص نماید. ثالثا مشخص شد که بر همین سیاق امکان بررسی مشروعیت صلاحیت دولت در سایر موضوعات حقوق بین المللی اقتصادی در آثار تحقیقی مستقل وجود دارد و رابعا می توان با عملیاتی کردن این نظریات، موجبات طرح مسوولیت بین المللی دولت متخلف از قواعد بین المللی ناظر بر صلاحیت دولت را مطرح نمود.

Keywords:

صلاحیت , صلاحیت فراسرزمینی اجرایی , حقوق بین الملل سرمایه گذاری , حقوق بین الملل اقتصادی