مدل معادلات ساختاری رابطه بین سیستم های مغزی رفتاری و سبک های دلبستگی با بدتنظیمی هیجان در زوجین دارای تعارض

پژوهش حاضر با هدف، مدل معادلات ساختاری رابطه بین سیستم های مغزی رفتاری و سبک های دلبستگی با بدتنظیمی هیجان در زوجین دارای تعارض شهر کرمانشاه انجام شد. روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی و از نوع علی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه دو شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۲ بوده است. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای بود. به این صورت که از بین مناطق شهر کرمانشاه منطقه دو شهر کرمانشاه انتخاب گردید و از بین افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره در این ناحیه تعداد ۲۰۰ نفر انتخاب شدند. ابزار این پژوهش مقیاس های بدتنظیمی هیجانی گرتز و رومر (۲۰۰۴)، سیستم بازداری/ فعال ساز رفتار کارور و وایت (۱۹۹۴) و سبک های دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۶) بود. جهت بررسی توزیع نرمال بودن داده های مورد استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها و آزمون فرضیه های پژوهش از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار IBM AMOS ۲۶ استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه مستقیم بین سیستم های مغزی رفتاری با بدتنظیمی هیجان برابر ۰/۵۳ بوده که در سطح ۰/۰۵>P معنی دار می باشد. همچنین نتایج نشان داد رابطه مستقیم سبک های دلبستگی با بدتنظیمی هیجان برابر ۰/۶۶ بوده که در سطح ۰/۰۵>P معنی دار می باشد. می توان نتیجه گرفت که با توجه به نقش پررنگ دشواری در تنظیم هیجان در تعارض زوجین و اهمیت آن در آسیب شناسی و احتمالا تداوم این اختلال، استفاده از درمان های مبتنی بر تنظیم هیجان و یا آموزش شناسایی و تنظیم هیجان ها می تواند در فرایند مشاوره زوجین تاثیرگذار بوده و آن را تسهیل کند.

Keywords:

بدتنظیمی هیجان , سیستم های مغزی-رفتاری , سبک های دلبستگی