مقایسه سلامت روانی در سالمندان فعال و غیرفعال بعد از کووید ۱۹

این پژوهش با هدف مقایسه سلامت روان در سالمندان فعال و غیرفعال بعد از کووید ۱۹ در سال ۱۴۰۱ انجام شد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف در زمره پژوهش های کاربردی بود که روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل سالمندان فعال و غیرفعال شهر شهرکرد می باشد. با توجه به نامشخص بودن تعداد افراد جامعه آماری تعداد ۲۰۰ نفر از افراد سالمند بر اساس نمونه گیری هدفمند با معیارورود (سن بین ۶۰-۷۵ سال، رضایت آگاهانه برای شرکت در مطالعه ، توانایی خواندن و نوشتن زبان فارسی ) انتخاب شدند و به دوگروه فعال و غیرفعال بر اساس هدف حضور در پارکها تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پژوهش شامل پرسشنامه های سنجش فعالیت بدنی و پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ، ۱۹۷۲) بود. دادههای آماری با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی نظیر آزمون من ویتنی باتوجه به غیرنرمال بودن دادهها تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که سلامت روانی بین دو گروه سالمندان فعال و غیرفعال با یکدیگر تفاوت معناداری دارند به نحویکه سالمندان فعال دارای سلامت روانی بهتری نسبت به گروه غیرفعال بودند. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می گردد که سالمندان برای افزایش طول عمر و بهبود سلامت روانی به طور منظم در فعالیت های بدنی شرکت کنند.

Keywords:

سلامت روانی , سالمندان , فعالیت بدنی , کووید ۱۹