تاثیر دوازده هفته تمرینات مبتنی بر بازی بر اساس مدل TGFU و بازی های سنتی مدرسه محور بر بهبود مهارت حرکتی لی لی کردن دانش آموزان ۷ تا ۹ سال

پژوهش حاضر با هدف تاثیر دوازده هفته تمرینات مبتنی بر بازی بر اساس مدل TGFU و بازی های سنتی مدرسه محور بر بهبود مهارت حرکتی لی لی کردن دانش آموزان ۷ تا ۹ سال انجام شد. طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد پژوهش تمام دانش آموزان دبستانی کلاس دوم شهر تهران در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ بودند که به صورت تصادفی انتخاب و داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. در نهایت ۶۰ نفر که متناسب با اهداف تحقیق بودند انتخاب شدند. پس ازآن پیش آزمون با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت (TGMD-۲) انجام گرفت و بر اساس نمره کسب کرده در این دو آزمون، داوطلبان به صورت تصادفی در ۳ گروه مساوی (n =۲۰) تمرینات مبتنی بر بازی ، بازی های سنتی مدرسه محور و کنترل جای داده شدند. گروه اول برنامه تمرینات مبتنی بر بازی را در ۱۰هفته اجرا کردند. گروه دوم برنامه تمرینی اسکایپ را در ۱۰ هفته اجرا کردند. گروه سوم گروه کنترل که در آن داوطلبان بدون فعالیت سازمان دهی شده بودند. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که تمرینات مبتنی بر بازی و سنتی بر مهارت حرکتی لی لی دانش آموزان تاثیر مثبت دارد و بین بازی های سنتی مدرسه محور و تمرینات مبتنی بر بازی در بحث مهارت حرکتی لی لی کردن دانش آموزان تفاوت معنی داری وجود ندارد. این دو نوع برنامه ی تمرینی نسبت به گروه کنترل تاثیر بیشتری داشتند (۰۵/۰(P<؛ بنابراین ، با طراحی تمرینات مبتنی بر بازی و بازی های سنتی مدرسه محور در محیط آموزشی می توان فرصت رشد مهارت حرکتی بنیادی لی لی کردن را فراهم نمود.