مقایسه بودجه بندی سنتی و مشارکتی: تاثیر بر اعتماد عمومی و رضایت شهروندان

این مقاله به مقایسه تاثیر دو روش بودجه بندی سنتی و مشارکتی بر اعتماد عمومی و رضایت شهروندان می پردازد. هدف اصلی پژوهش، تحلیل تفاوت های این دو روش و ارزیابی تاثیر آنها بر اعتماد شهروندان به دولت و رضایت از خدمات عمومی است. داده ها از ۵۰۰ شهروند و ۵۰ مسئول دولتی در سه منطقه جغرافیایی مختلف جمع آوری شده و با استفاده از مدل های آماری و تحلیل های رگرسیونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.یافته های پژوهش نشان می دهد که بودجه بندی مشارکتی در مقایسه با بودجه بندی سنتی، تاثیرات مثبت تری بر افزایش اعتماد عمومی و رضایت شهروندان دارد. در مناطق مورد مطالعه، اعتماد عمومی در فرآیند بودجه بندی مشارکتی به میزان ۲۰ درصد و رضایت شهروندان از خدمات عمومی به میزان ۱۵ درصد بیشتر از روش سنتی بوده است. مشارکت فعال شهروندان در فرآیند بودجه بندی، شفافیت و پاسخگویی دولت را افزایش داده و منجر به توزیع عادلانه تر منابع و بهبود کیفیت خدمات عمومی شده است.این نتایج تایید می کند که بودجه بندی مشارکتی می تواند بهبود روابط دولت و شهروندان و افزایش کارایی خدمات عمومی را به همراه داشته باشد و به سیاست گذاران توصیه می شود این روش را در فرآیندهای بودجه ریزی خود به کار گیرند.

Keywords:

بودجه بندی سنتی , بودجه بندی مشارکتی , اعتماد عمومی , رضایت شهروندان , شفافیت مالی , توزیع منابع