چگونه توانستم کم رویی و عدم اعتماد به نفس دانش آموزم فاطمه را کاهش دهم؟

این اقدام پژوهی با هدف کاهش کم رویی و افزایش اعتماد به نفس دانش آموزی به نام فاطمه در پایه سوم ابتدایی انجام شد. ابتدا با مشاهده دقیق و مصاحبه های اولیه، وضعیت موجود فاطمه تحلیل شد و سپس راهکارهای مختلفی نظیر برگزاری جلسات مشاوره فردی، تشویق به مشارکت در کلاس، اجرای فعالیت های گروهی، و برگزاری کارگاه های مهارت های اجتماعی به کار گرفته شد. علاوه بر این، تعامل مستمر با والدین و ایجاد فضای حمایتی در کلاس نیز از جمله اقدامات انجام شده بود. نتایج نشان داد که این راهکارها به طور موثری به بهبود وضعیت فاطمه کمک کرده و منجر به افزایش اعتماد به نفس، کاهش اضطراب و بهبود روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی او شده است.فاطمه اکنون با آرامش بیشتری در کلاس حضور دارد، به راحتی در بحث های کلاسی شرکت می کند و از اشتباه کردن نمی ترسد. روابط اجتماعی او با همکلاسی هایش بهبود یافته و در فعالیت های گروهی با علاقه و انگیزه بیشتری شرکت می کند. عملکرد تحصیلی فاطمه نیز بهبود یافته و نمرات بالاتری کسب کرده است. این تغییرات نشان دهنده موفقیت راهکارهای اجرا شده و تاثیر مثبت فضای حمایتی و تشویق های مداوم بر روی دانش آموزان است. این پژوهش تاکید می کند که با تعهد و همکاری همه جانبه می توان به بهبود و رشد همه جانبه دانش آموزان کمک کرد و آنان را برای مواجهه با چالش های آینده آماده ساخت. تجربه موفقیت آمیز فاطمه می تواند الگویی برای سایر دانش آموزان با مشکلات مشابه باشد و نشان دهد که با ایجاد محیطی امن و حمایتگر در مدرسه، تشویق به مشارکت فعال و تقویت مهارت های اجتماعی و اعتماد به نفس، می توان به دانش آموزان کمک کرد تا توانایی های خود را بهتر بشناسند و از فرصت های مختلف برای رشد و پیشرفت استفاده کنند.

Keywords:

کم رویی , اعتماد به نفس , دانش آموز , مشاوره , مهارت های اجتماعی.