بررسی مقایسه ماندگاری و زیست سازگاری بسته بندی نانو کامپوزیتی در نگهداری میوه موز و نان

در سال های اخیر، فیلم پلاستیکی به دلیل عملکرد خوب و راحتی به یک ماده ضروری در بسته بندی مواد غذایی تبدیل شده است. با این حال، غیر قابل تجزیه بودن فیلم های پلاستیکی منجر به الودگی شدید محیط زیست جهانی شده است که به طور قابل توجهی بر زندگی و کار مردم تاثیر گذاشته است. بنابراین، استفاده از انرژی های تجدید پذیر و منابع طبیعی ارزان برای تهیه فیلم بسته بندی مبتنی بر بیوپلیمر زیست تخریب پذیر توجه گسترده ای را به خود جلب کرده است. این پژوهش با هدف تولید بسته بندی مواد غذایی زیست تخریب پذیر با ماندگاری بالا با استفاده از نانو کامپوزیت و عصاره پوست سیب زمینی در نگهداری میوه موز و نان جهت رفع معایب صنعت بسته بندی انجام شد. به طوری که با به کارگیری نانو ذرات با خواص مختلف همچون جلوگیری از نفوذ گازها، خاصیت آنتی باکتریال، محافظت در برابر اشعه یو وی و عصاره پوست سیب زمینی با خاصیت آنتی اکسیدانی که به آن پرداخته شد.هم افزایی خواص مد نظر و افزایش راندمان به ماندگاری مواد غذایی منجر می شود. علاوه بر این هزینه نهایی و ملاحظات زیست محیطی و ایمنی نیز در نظر گرفته می شود.این نانو کامپوزیت قابلیت افزودن به انواع ماتریکس های پلیمری مانند پلیمرهای زیست تخریب پذیر، با فرموله شدن در بستر های مختلف را دارد. با اعمال نانومواد با خاصیت آنتی باکتریال به ساختار پلاستیک، خواص ضدباکتریایی، ضدقارچی و ضدآلاینده در سطح بسته بندی ایجاد می شود که موجب کاهش رشد میکرو ارگانیسم ها و حفظ کیفیت محصول در طول مدت زمان بسته بندی می شود.

Keywords:

بسته بندی مواد غذایی , زیست تخریب پذیری , ماندگاری , نانو کامپوزیت و عصاره پوست سیب زمینی