تحلیل مفهومی مولفه های تاثیر گذار بر ظرفیت سازی جوامع محلی در جهت مدیریت تضاد آب

نگرانی افزاینده ای در مورد ظرفیت جوامع شهری و روستایی برای مدیریت کمبود آب فعلی و آماده شدن برای کمبودهایی که ممکن است با تغییرات پیش بینی شده در آب و هوا همراه باشد وجود دارد. در این مقاله، مفاهیم مربوط به مفهوم سازگاری با اقلیم و به ویژه ظرفیت سازی ، مدیریت آب و بررسی مولفه-های تاثیر گذار بر بحران آب و تضاد آب کشاورزی برای روشن کردن چندین عامل تعیین کننده ظرفیت سطح جامعه برای مدیریت آب استفاده می شود. منظور از تضاد آب کشاورزی درگیری ها و منازعات میان بهره برداران آب در بخش کشاورزی است سپس از این مفاهیم و معیارها برای تفسیر بینش های تجربی مشتق شده مربوط به مدیریت محلی کمبود آب استفاده می شود. عوامل تعیین کننده کلی ظرفیت جامعه مرتبط با آب به ترتیبات سیاسی و نهادی در سطح بالایی مربوط می شود. ویژگی ها و روابط بین سازمان ها، گروه ها یا افراد مرتبط در مدیریت آب و کفایت منابع مالی، انسانی، اطلاعاتی و فنی تجزیه و تحلیل موردی نشان می دهد که چگونه عوامل کلی در تجربه محلی بازی می کنند. یافته ها به عوامل خاص جغرافیایی اشاره می کنند که بر اثربخشی مدیریت تاثیر می گذارد. عوامل کلیدی شامل همکاری بین مدیران آب، شفاف سازی نقش ها و مسئولیت ها ، ادغام مدیریت آب و برنامه ریزی کاربری زمین، و شناخت و مشارکت ذینفعان شهری و روستایی است که حساسیت آنها نسبت به کمبود آب از نظر مکانی و زمانی متغیر است.نیاز است آینده نگری لازم جهت محاظت از کشاورزان در زمان خشکسالی به منظور کاهش تضاد آب مورد نظر باشد.نیاز به تعاملات میان کشاورزان و مدیران می تواند روش های مناسبی جهت کاهش آن بدست آورد.

Keywords:

مدیریت آب , پایداری منابع آب , تضاد آب , عوامل انسانی , بحران آب