واکاوی راهکارهای طراحی معماری بیومیمتیک مبتنی بر بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها

آنگونه که می دانیم بحران انرژی یکی از مهمترین چالش های جهانی در دهه های اخیر است. از این رو صرفه جویی در مصرف انرژی به منظور توسعه اقتصادی و اجتماعی همواره مورد توجه معماران و طراحان است. در این راستا، معماری بیومیمتیک به عنوان یک نگرش برخواسته از طبیعت است که کمبود آن در طراحی های امروز به عنوان یک ساختار همساز با فضای زیستی محسوس است. از آنجا که بیشتر توجه و تاکید معماران در حوزه پایداری است، الگوهای ارزشی این نگرش خصوصا در حوزه انرژی کمتر مورد واکاوی قرار گرفته است. به طور کلی، معماری بیومیمتیک راهکاری مبتنی بر طبیعت است که به هدف کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها می انجامد. از جمله این تکنولوژی ها می توان به استفاده از سیستم های خورشیدی، سیستم های تولید انرژی پاک بر مبنای آب و یا باد و یا سیستم های تعبیه بازشوهای هوشمند اشاره کرد. آنگونه که می دانیم این تکنولوژی ها با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و پایدار، منجر به کاهش مصرف انرژی و همچنین کاهش آلودگی زیست محیطی می شوند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر واکاوی الگوهای طراحی معماری بیومیمتیک در کاهش مصرف انرژی در ساختمانها است. روش تحقیق به لحاظ هدف، توسعه ای کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری داده ها، توصیفی تحلیلی است که با پیروی از مطالعات کتابخانه ای و بررسی نمونه های مطرح موجود در ساختار موجودات زنده و تاثیرات آن در معماری با تاکید بر صرفه جویی در مصرف انرژی انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که با رویکرد بیومیمتیک در طراحی ساختمانها، می توان به طور قابل توجهی در کاهش مصرف انرژی و حفظ محیط زیست گام برداشت. بنابراین، استفاده از معماری بیومیمتیک به عنوان راهکاری مولد و پرسود در جهت پایداری اقتصادی و کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها توصیه می شود.

Keywords:

طراحی معماری بیومیمتیک , سازگاری با طبیعت , انرژی پایدار , کاهش مصرف انرژی.