اثربخشی گروه درمانی واقعیت گرا بر بهبود بهزیستی ذهنی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی واقعیت گرا بر بهبود بهزیستی ذهنی دانش آموزان پایه یازدهم رشته علوم انسانی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر پایه دهم شهر مشهد در سال تحصیلی ۰۳-۱۴۰۲ تشکیل داد که از این بین، ۳۰ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۱۵ نفر) و کنترل ( ۱۵ نفر) منتسب شدند. گروه آزمایش طی هشت جلسه (هفته ای دو بار و هر جلسه به مدت ۴۰ دقیقه) توسط پژوهشگر تحت آموزش واقعیت درمانی گلاسر ( ۱۳۹۴ ) قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی ندیدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز ( ۲۰۰۸ ) بود. در جهت آزمون فرضیات، داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ضمن ا تمام مراحل توصیف و ترکیب و آزمون فرضیات با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS ۲۲ انجام شد. یافته ها نشان داد که گروه درمانی واقعیت گرا بر بهزیستی ذهنی دانش آموزان موثر است و میانگین نمره بهزیستی ذهنی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافت.

Keywords:

گروه درمانی واقعیت گرا , بهزیستی ذهنی , دانش آموزان