تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انشانویسی در دانش آموزان با اختلال نارسا توجه/ فزون کنشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انشانویسی در کودکان با اختلال نارسا توجه/ فزونکنشی در سال تحصیلی۱۴۰۳-۱۴۰۲ انجام شد. از یک طرح شبه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون-پس آزمون استفاده شد. دو دبستان ابتدایی شهرهمدان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس پرسشنامه های SNAP-IV(فرم معلم) و اختالل رفتاری راتر (فرم معلم)، و آزمون هوشی وکسلر اجرا شد. آزمون انشا به عنوان پیش آزمون بر روی دانش آموزانی که نمره ی برش اختلال نارسا توجه / فزون کنشی را کسب کرده بودند اجرا شد. تعداد۳۰ دانش آموز که طول انشا آنها کمتر از۱۰۰ کلمه بود وارد مطالعه شدند و در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. مدت هشت جلسه۶۰ دقیقه ای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، به گروه آزمایش آموزش داده شد، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. نمرات پس آزمون، و پیگیری یک ماهه جمع آوری شد و داده ها با روش آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که عملکرد دانش آموزان درتمام مولفه های پژوهش از جمله زمان برنامه ریزی، زمان نوشتن، طول متن نوشتاری، واژه های پیوندی، عناصر اصلی انشا، و کیفیت کلی انشا به طور معناداری بهبود یافته و پیگیری پس از گذشت یک ماه تایید کننده پایداری آموخته ها بود. بنابراین، آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی می تواند منجربه بهبود مولفه های انشا و کیفیت کلی آن شود.

Keywords:

راهبردهای یادگیری خودتنظیمی , انشای متقاعدکننده , اخلال نارسا توجه/ فزون کنشی