اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افکار خودکشی نوجوانان طلاق

زمینه و هدف: پدیده خودکشی که از عوارض مهم دنیای صنعتی عصر حاضر است، بیشتر متاثر از نا به سامانی ها، اختلال های روانی و نابرابری های اجتماعی است. خودکشی از آسیب های مهم فردی و اجتماعی است که به طور متوسط در میان نوجوانان بیشتر شده است. فرد خودکش بر این باور است که در زندگی به اهداف و امیال خود نرسیده است و زندگی مفهوم خود را از دست داده است و مرگ بهتر از آن قلمداد می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افکار خودکشی نوجوانان طلاق انجام شده است.روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل نوجوانان طلاق مراجعین به مراکز مشاوره ای شهر رفسنجان در سال ۱۴۰۲ بودند. ۳۰ نفر بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه افکار خودکشی را در دو نوبت (پیش آزمون و پس آزمون) تکمیل کردند. در ابتدا بر روی هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، گروه آزمایش تحت مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) در هشت جلسه ۲ ساعته قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد.یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین متغیر افکار خودکشی گروه آزمایشدر پسآزمون نسبت به میانگین گروه کنترل، معنادار بوده است. نتیجه گیری: بنابراین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افکار خودکشی نوجوانان طلاق تاثیر دارد.

Keywords:

اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی , افکار خودکشی , نوجوانان طلاق.