اثربخشی کتاب درمانی به شیوه شناختی _ رفتاری بر احساس تنهایی در زنان دچار طلاق عاطفی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی کتاب درمانی به شیوه شناختی-رفتاری بر احساس تنهایی زنان دچار طلاق عاطفیبود.پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش تجربی به صورت طرح پیش آزمون – پس آزمونبا گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان ۵۰ - ۲۵ ساله، مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسیتهران در سال ۱۴۰۱ بودند. پرسشنامه های آزمون طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) بر روی آنان انجام شد و نمره ۸و بالاتر را کسب کردند. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس تعداد ۲۴ نفر انتخاب شدند و به صورتتصادفی در دو گروه آزمایش (۱۲ نفر) و کنترل (۱۲ نفر) قرار گرفتند. احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی دیتوماتسو (۲۰۰۴) به صورت پیش آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. به گروه آزمایش، طبق پروتکل کتاب درمانیشناختی-رفتاری لیدی (۱۹۹۳) هشت جلسه ۶۰ دقیقه ای به مدت سه ماه آموزش کتاب درمانی داده شد. سپس،پس آزمون برای هر دو گروه انجام گرفت و برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آماراستنباطی تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که کتاب درمانی به شیوه ی شناختیرفتاری بر احساس تنهایی زنان دچار طلاق عاطفی شهر تهران اثر بخش است. با توجه به این یافته ها می تواننتیجه گیری کرد که کتاب درمانی شناختی-رفتاری می تواند سبب کاهش احساس تنهایی در زنان دچار طلاقعاطفی شود.

Keywords:

کتاب درمانی شناختی-رفتاری , احساس تنهایی , طلاق عاطفی