نقش واسطه ای خودشفقتی در رابطه میان نگرانی از تصویر بدنی با شدت افکار خودکشی در نوجوانان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای خودشفقتی در رابطه میان نگرانی از تصویر بدنی با شدت افکار خودکشی در نوجوانان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام نوجوانان پسر ۱۲ تا ۱۸ سال شهر زرقان که در حال تحصیل در سال ۱۴۰۳_۱۴۰۲ بودند که از آن بین با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه انتخاب شد و از طریق توزیع پرسشنامه تصویر بدنی لیتلتون، شفقت به خود نف و افکار خودکشی بک مورد سنجش قرار گرفتند. داده های گردآوری شده با نرم افزار اس پی اس اس در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت. در سطح آمار توصیفی به بررسی متغیرهای جمعیت شناختی پرداخته شد که برای تفسیر بیشتر از جداول آماری متنوع مانند فراوانی، درصد و نمودار استفاده شد و در بخش آمار استنباطی از آزمون های همبستگی، مبحث رگرسیون و آزمون سوبل استفاده گردید. نتایج به دست آمده گویای آن است که خودشفقتی در رابطه میان نگرانی از تصویر بدنی با شدت افکار خودکشی در نوجوانان نقش واسطه ای را ایفا می کند و میزان آن جزئی است.

Keywords:

خودشفقتی , تصویر بدنی و افکار خودکشی